Зарфият атаоноии башар
Зарфияти инсон чӣқадар аст? Ба қадре, ки асири модда а чизҳои дуняӣ шаад أَخْلَدَ إِلَی الارْضِ” (сураи Аъроф, ояти 176) ё ҳастиро асири худ кунад. خَلَقَ لَكُمْ” (сураиБақара, ояти 29). Муҳимтарин ишкол он аст, ки инсон худашро нашинохта аст. ҲазратиАлӣ (к) мефармояд: كَفَیبِالْمَرْءِ جَهْلا أَنْ لا یَعْرِفَ قَدْرَهُ”بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
قُلْ أَعُوذُ بِرَبّ النَّاسِ (1)مَلِكِ النَّاسِ (2)إِلَهِ النَّاسِ (3) مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِالخْنَّاسِ (4) الَّذِى یُوَسْوِسُفىِ صُدُورِ النَّاسِ (5) مِنَ الْجِنَّةِوَ النَّاسِ(6)
Бигӯ паноҳ мебарам ба Парардигори мардум.(1) Ба подшоҳимардум. (2) Ба маъбуди мардум. (3) Аз шарри асасагари пинҳоншаанда (а бозгарданда).(4) Он, ки дар синаҳои мардум асаса мекунад. (5) Аз ҷинниён а инсонҳоҳастанд. (6)
قُلْ أَعُوذُ بِرَبّالنَّاسِ”Паноҳ бурданба Худо ба маънии гуфтани забонии ин ҷумлаҳо нест, балки мурод он аст, ки инсонфикр а ақидау амали худро аз масири асасаҳои шайтонӣ а нафсонӣ а фикрҳоиботил дур кунад, агарна такрори ин ҷумлаҳо бедуни қасд монанди такрори номҳоидоруҳои дармонӣ ба ҷои масраф а хурдани онҳо аст. Инсон дар ин оёт ба се чизэътирофи қалбӣ мекунад. Рубубияти Худо бар инсон. Молику
درباره این سایت